ağaçlar…ağaçlar
beni bir dut ağacı anlar.
ruhumun kanayan yarasını,
hicranımı,
özlemlerimi saklar.
sırlarımı beyaz
gözyaşlarımı kara dut yazar.
Bir deniz bekliyorduk. Duvara çarpıp ölmesi gibi
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Devamını Oku
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Kiraz ağacı
Bizim evimizin karşısında ikiz kiraz ağaçlarımız vardı. Her yaz bizi beklerdi sanki....
Yada bize öyle gelirdi kardeşim her dallarına tırmandığında ödümüz kopardı....
bir yaz gittiğimizde yarısı yoktu...Yaşlı dalları dayanamış karın ağrlığına geceyi bölen bir gürültüyle yıkılmış....şimdi diğer yarısı hüzünle karşılar bizi tıpkı dedem gibi iki yarım yalnız.....
Yüreğinize sağlık hocam tebrikler
ilknur comart
Harika olmuş tek kelimeyle şiirleriniz içinde özel bir yeri olmalı bence.AĞAÇLAR AĞAÇLAR BENİ BİRTEK DUT AĞACI ANLAR...H.TUGCU
Yüreğine sağlık. Dut ağacı benim çocukluğumdan beri hep sevdam, sevgilim, sırdaşım herşeyim olmuştur.
annem sayıp başımı yaslamadım, yaslamayacağımda,
babam görüp karşısında durmadım durmayacağım, çünkü benim dut ağacım başkadır. Oda bana sevdalıdır. Yüreğine sağlık yinede. Gizem 35
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta