Bir Düşün Ki Şiiri - Abdullah Esirci

BİR YÖNETİM DÜŞÜN Kİ; Paralel idare var.
“Ne istediyse verdik, yetmiyormuş bu kadar”
Başbakan söyleniyor, ederekten intizar.
İş çığırından çıktı, çekildi hep kılıçlar.

BİR ÜLKE DÜŞÜNÜN Kİ; Başbakanı dinlenir,
Foyası dökülenler intikama kinlenir,
Aynı başbakan zaten herkesi dinlettirir,
O da bir foya döker, hasmını inlettirir.

BİR YÜRÜTME DÜŞÜN Kİ; Bakan evinde çarşı,
Evro, dolar, kasalar, söyletir vurgun marşı.
Bu yürütmenin başı, kızdı, inletti arşı,
Yürüteni birakıp, Polise, çıktı karşı.

BİR KOMUTAN DÜŞÜN Kİ; Emekliyken suçlanır,
İfadeye çağrılır, ama kodeste kalır.
Kumpaslı intikamla, müebbet ceza alır,
Sonra tahliye olur, adalet geç uyanır.

BİR GERİCİ DÜŞÜN Kİ; ülkesinde Başvezir,
Havasından geçilmez, uyarı etmez tesir,
Verir komşu ülkeye diplomatları esir,
Memleket yansa bile olmuyor müteessir.

BİR İDARE DÜŞÜN Kİ; Kumpasa verdi izin,
Kumpas ona dönünce, vuruyor kendi dizin.
“Memleket benim” diyor, halbuki hepimizin,
Sağlanacaktır mutlak, hesap vermeniz, sizin.