Bir düşü vardı yüreğimin, uçurtmam takılmayacaktı tellere, topum kaçmayacaktı caddelere…parklarımda neşe çiçekleri açacaktı. Ömrümün sonbaharı karşıladı çocuklukta beni. Boğazımda bir mengene, nefes aldıkça darlaştırdı elim ayağım tutarken dizimin bağları yolda bıraktı. Yorgun muydum, yordular mı beni büyümek için yürürken.
Ağaç olamadım, ne de dal, meyva olmak harcım değildi bir yolcu olmaktı bu ömür yolculuğunda. Kırdılar, buzdan bir kalbi, su olup taştı sokaklara, kimini ıslattı kimine hiç dokunmadı. Umudum neydi mevlam, neydi nefes alışımda yüzümden gitmeyen gülümseyişler. Anladığım bir şey var mangalda yürek aramak yerine mangal olmak gerekmiş hayatta…
Bir düşü vardı yüreğimin, çocukların şen kahkahaları içinde gülümsemek her canlıya her manaya… gülümsüyorum mevlam beni yalnız koyma!
05/12/2007-01:49
İlknur KöknarKayıt Tarihi : 5.12.2007 23:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
GÜLÜŞleriniz her daim sizinle olsun...su olup taşın sokaklarda/yüreklerde..
gülümseyin, duanız kabul olacaktır bence..ve bu güzel duanıza kocamann bir AMİNNNN.....
HARİKAsınız...tampuan..tşk.ler...
Tebrikler, sevgiler.
mangalda yürek aramak yerine
mangal olmak gerekmiş hayatta…
..................................................
ıslak bir yürekle geldik ıslak bir yürekle gideriz.tebrikler yüreğinden dökülenlere..
TÜM YORUMLAR (14)