Düşümde hep mavi bir bulut oluyorum
Ömrümde gördüğüm en güzel kışları yaşıyorum
Sonra bir sevince dönüşüyor gözümde tabiat
Yürüyorum dijlenin kenarına yaşam olmaya
Yaşama giden yolda uyandırılıyorum bir tufanla
Artık ne söylesem karanlığa yazılıyor
Yüz yıl oldu yüzünü görmeyeli,
belini sarmayalı,
gözünün içinde durmayalı,
aklının aydınlığına sorular sormayalı,
dokunmayalı sıcaklığına karnının.
Devamını Oku
belini sarmayalı,
gözünün içinde durmayalı,
aklının aydınlığına sorular sormayalı,
dokunmayalı sıcaklığına karnının.
Direnecekti yapraklar sonbahara
Ve kuşlar tekrar uçacaktı semasında Diyarbekir’in ...
keke mıstafa, direnmek deyince aklıma nedense yurdum düşer...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta