Bir Düş Kurdum. Şiiri - Aysel Bektaş

Akşamın karanlıgına karıştım yine tam düş zamanı
Penceremden bakıyorum ufka
Düşler ülkesine yolculuğum olsa diyorum
Benim düşüm pembe panjuru olmasada bir evimin olduğu
Penceremde yediverenlerin sarktıgı
Güneşin yüregime dokundugu bol ışıklı odalar
Huzurun ortak sevginin yoldaş olduğu bir ev

Yollarında ağaçlar olsun yürürken kuş sesleri sarsın beni
Bazen çamurlu bazen taşlı güllerin kokusuyla sarhoş
Bahçesinde erguvan ve meyve ağaçlarının oldugu
Çocukların ulaşmak için yarıştığı sevgi dolu bir düş
Bir lokmam olsun bir hırkam çokta gözüm yok benim
Birde elimden tutup başımı omuzuna güvenle dayadıgım biri
Bir düş kuruyorum içinde kahkaların çoştugu bir evim olsun

Bir düş kuruyorum bir sahil kasabasında
Herkesle dost herkesle tanıdık
İçimde sevgiye özlem bitmiş dayamışım sırtımı dostluğa
Selam vermişim gelen geçene
Akşam kahvelerinin keyifli
Kaygısız sohbetlerin olduğu asma agaçlarımın altında

Bir düş kurdum ben kızımla yanımda torunlar mutlu yuvası
Almış arabasını yanında ben güneşe sevgiye
Yolculuğumuz var yanımızda sevdiklerimiz
Ellerimizde çiçekler bir düş kurdum
Yolladım gökyüzüne bir duyan olur belki
Bir düş işte nekadar gerçekse