İçimde kopan Bu deli fırtınaları
Kim nerden bilecek ?
Benim yüzümden
Kimse mutsuz olmasın diye
Bir dünya yarattım kendi içimde
Adınıda mutluluk koydum
Bir dünya yarattım oda benim oyunum
Hiç birşeyin sebebi ben olmayayım diye
Kendimce bir dünya yarattım içimde
Onunda adı yalnızlık
Kendimce mutluluk oyunları oynadım
Adınıda mutluluk koydum
Bu oyunum yetmedi
Ben beni buldum kendi dünyamda
Ve bir gün baktım ki
Ben paramparça olmuşum bu hayatta
Tutunacak ne bir dalım
Nede bir kimsem kalmış yalan dünyada.
Bıraktım kendimi yanlız dünyama
Aslında beni teselli edecek
Tek birşey yokmuş bu hayatımda
Bu keşmekeş dünyada
Allak bulak olmuşum zaten
N/olur fazla gelmeyin üzerime
Kendimi aramaya çıktığımda yorulmuşum
Bu hayatın darbelerinden
Artık yılgın ve bitkinim şimdi
Bir köşede saklandım ağlıyorum
Kimsesiz bi-çare kız çocuğu gibi
Bu Asi kız bir kedi yavrusu gibi
Bir köşeye sinmiş
Sessiz sessiz ağlıyor çaresizce
Kayıt Tarihi : 30.3.2021 22:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Müzeyyen Yavuz](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/03/30/bir-dunya-yarattim-kendi-icimde.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!