Bir Dünya Pencerelere Şiiri - Necdet Balcı

bir karartının ardına düşmüşüz
ağzımızda zafer çığlıkları
birazdan dağları yıkacağız
nerde bize kafa tutan gök
kimsenin karşı koyamadığı tanrı
aptallıklarımıza aldıran yok
herkes kendinin kopyası

bahçelerinizde saz söz yok artık
küstahlaşıp birden önümüzde
kaçmayı kendinizden boşa denediniz
sevdaya bıçak çekmek neyinize

ellerine al yıldızlarını
harca ömrünü saymaya ne çıkar
yolları yürümeyi öğrenemediniz
hani yol gösterecekti kutup yıldızınız

tanrı kalıplarını gönlünce serpti, bundandır
kendinden başkasını beğenmez insan
aklının ardında sanır kendinden gerisini
ve evrenin tek hakimi