Bir Dünya Kurdum Şiiri - Miralay Bahri

Bir dünya kurdum senin için,

Yalandan uzak,
Dolandan uzak,

Hainden uzak,
Fesattan uzak,

Zalimden uzak,
Bozgundan uzak,

Tuzaktan uzak,
Uzaktan uzak…

Tam merkezime koydum seni,
Ve döndüm etrafında,
Alevin etrafında dönen pervane gibi.
Güneşin etrafında dönen Arz gibi,

Atomun etrafındaki zerre gibi,
Döndüm durdum etrafında...
Böcek döndü, Arz döndü, zerre döndü…
Her şey döndü,

Bunların hepsi dündü.
Bir yürek vardı öldü,

Bir kor vardı söndü,
Bir türkü vardı sustu,

Hepsinin müsebbibi yürekti, ustu.
Yorulmadan koştu, tükenince düştü.

Gerçek bildiğim her şey tahayyüldü, düştü.
Her şeye rağmen güzeldi hoştu.

Mânanın içinde anlamsız, zilletti boştu.
Döndüm durdum karanlık zindanlarda,

Dondum durdum korsuz yanan yüreklerde,
Dedim ya, bir dünya kurdum senin için
,
Uzak, Uzak, Uzak, Tuzak...


22 Ocak 2009 
Konya