Gündüzleri kısmetli; insanlar her an mutlu,
Hiç dertlisi kalmamış bir dünya istiyorum!
Gecelerinden emin yarınından umutlu,
Hayalleri solmamış bir dünya istiyorum!
Kötülükten arınmış, mutluluğa kanmamış,
Zenginlik kalbe inmiş, kibirle bulanmamış,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
