İki kişilik bir dünyamız var bizim
Pencereleri iki çift göz
Kapıları açılmayan iki dudak
Düşlerimiz arada bir görülen yıldızlar
Çatımız sevgi kiremitleriyle örtülü
İki kalpten oluşmuş küçücük bir oda
Askılarda giysilerimiz yan yana
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
