Bir Dumanlı Hava Şiiri - Fatih Ataşçi

Bir dumanlı hava…
İçime siner; elbiselerimde gezinir.
Masaya, sandalyeye çelik bir zırh gibi düşer.
Göz görmez gönül bilmez bir hava.

Bahtıma sinen belirsizlik.
Tenimi yakan sevdanın sonu.
Kötücül bir sinsar misali bir dumanlı hava.
Acıların gergefini kalbime örmeye niyetli.

Üstümdeki damları söken.
Tahtımı deviren vicdansız bir silüet misali.
Ölümle gülen, yaşamla ağlayan.
Kardan adam misali soğuk bir dumanlı hava.

Düşününce yürek deliye döner.
Gerçekler masallar olur ruhumun dehlizlerinde.
Üşütür kalp ritimsiz olur.
Bir dumanlı hava beni senden ayırır.

10.04.2015
Fatih Ataşçi