Yalnızlık içimde ve duvarlarında odamın,
Sessizlik çökmüş her yanına,
Düşünceler kopuk ve dağınık,
Ayrılım noktasındayız ikimiz,
Sen sevdiğinle beraber, ben anılarımızda,
Sensiz beraberliğimizi yaşayacağım...
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Az görülmüş kardeş sevgisi... Hayranlık uyandırıcı.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta