Bir Duayla Sana Doğmak

Gözlerim açık ama artık gökyüzü yok,
İçimde sadece yankılanan boşluk.
Zaman durmuş, saatler susmuş,
Senin adınla bir kalbin son vuruşu...
Belki bir duayla geldim sana,
Ben hep aynı masaldaydım aslında,
Şimdi terk edilmiş bir ezgiyim
Hayat bittiği an, sessizliğin bile sesi var
Bir şarkı sustu içimde sözleri senle kayboldu derinimde
Yıldızlar bile gözlerini kapattı,
Karanlıkta yankı yok,
Kelimeler bile ağlamıyor artık
Verilen sözler sadakatle bağlanır, kalple mühürlenir
Sessiz zaman sadece iz bıraktı susanlardan.
Keşke son sözü ben yazsaydım, son nefesi sen duysaydın…
Masalın sonundayım artık
Fısıltı gibi bir sevda var, Kalbime değen huzurda.
Ne dönmek isterim, ne yön değiştirmek…
Ruhum hep senin adını söyler sessizce.
Gün artık sona erdi,
Gök kızılmaviye döndü
Dünya tüm gürültüsünü susturdu, hayat sanki çözüldü
O büyülü an geldi usul usul…
Ve ben bir tek şey diledim;
Bir duayla tekrar doğayım sana…