Bir Düâsı Var! Şiiri - Mehmet İslami

Zelzele, afette aciz olanlar
Cebrâilin acze bir düası var
Gökten düşen, denizde boğulanlar
Mikâilin öze bir düası var

Sel’e kapılılınca kurtulmayanlar
Hortumun elinden tutulmayanlar
Nûhun Tufanında yutulmayanlar
İsrâfilin söze bir düâsı var

Ertuğrul gazinin Süleyman şahın
Mahdumu Osmanın Orhan ı mahın
Sarığı sarılmış başta külâhın
Titreyen sakalın bir düâsı var

Selâhaddîn-i Eyyûbi sultanın,
Fatih Sultan Mehmed’in Alparslanın
Hilâfet sahibi Selim Hakanın
Yavuz Şehidlerin bir düâsı var

Hâlâ, Teyze, oğul, kızın gardaşın
Ocaklarda yaktıkları ataşın
Bükülmez bileğin eğilmez başın
Elif Dadaşların bir düâsı var

ELLÂH için küheylena binenin
Koşup cihâd meydanına inenin
Dayı, Emmi, bebek, Torun, Dede’nin
Nene Hatunların bir düâsı var

Hilâfet getiren Padişahının
Ataşının dumanın közünün
Oğulunun gelininin kızının
Şehidi Hasanın bir düâsı var

Lütfuda hoş, kahrıda hoş olduğu
Tuttuğunu; CİHÂD” için saldığı
Amellerin dîne nahoş olduğu
Şâhidi ekberin bir düâsı var

İlmin başı sabır Ortası şükür
Kurbağayla Karga HAKK diye şakır
Omer, Osmân, Âlî’yle Ebû Bekîr
Ebû Zerr, Selmânın bir düâsı var

Gözlerini kapatan, şafaklara
Dinden çıkan müslüman ahmaklara
Zulmeden zâlime münâfıklara
Mükewinâtın bir bed düâsı var

Eyyûb olup binbir derdi başaran
Ataşa düşerken İbrâhim olan
Ellâh’tan havf ederek parçalanan
Dağların taşların bir düâsı var

İSLÂMİ; Cennetten çıkan Âdem’in
Ol Memnû ağaçtan alınan demin
Mahmud’u Muhammedinül Emiyn
Cennetten kuşların bir düâsı var