Bir Dua Okudum Yokluğuna Şiiri - Akif Yü ...

Gurbete bu kaçıncı gidişin
Rızam olmadan bu kaçıncı ayrılık
Böyle mi fetva buyurdu zaman
Git mi dedi sana durmadan
Kalıp da yorgun düşme diye
Telkinlerde mi bulundu
Şimdi söyle bana
Hangi babayiğidin harcıdır
Gülü dikensiz düşünmek ve reva mıdır böyle küstahça çekip gitmek
Sılada yine hasretine dair bir ileti gördüm
Bu kışta bizi donuk bir yalnızlığın esaretine
Hüzünlü bir şarkı tadında mahkum edecekmişsin
Katlanır mı yürek sensizliğe
Hasretine alışır mı insan Rüzgarlara kaptır kendini
Savrul gel yine buralara
Her şey eskisi gibi yaşanılır olmayacak olsada aramızda
Bir hal çaresine bakarız diye defalarca yazsamda sana
O düşlerin gezindiği sokaklarda
Sen çoktan kaybolup gittin
Peşinden ne bir iz bıraktın
Ne de bir umut
Kaldık öylece ortalıklarda
Şimdi sen bir kayıp mısın
Kimliğin belirsiz mi yaşamaktasın
Diye kara kara düşündüğümde
Sonunu kestiremediğim hüzünlere
Davetsiz misafir oluyorum
Başım öne eğik dolaşıyorum insanların arasında
Ellerimin ceplerimde olması çaresizliğe işaretmiş
Ne yani diye başlayıp sövesim,haykırasım geliyor bazen hayata
Yine belli belirsiz bir ışık kalbimin tam ortasında duraklayıp
İçimdeki sıkıntının hayra dönüşmesi adına Alnımı secdeye dayıyor
Kul aşkına yaradana yakarıyorum
Nerede mutlu mesut günlerim
Helalim,alınterim nerede
Sonra bir sabır çekerek amin koyuyorum sonuna yakarışlarımın Sensizliğe bir gün alışacak olsamda Söz verdim kendime
Söz verdim sensizliğe alışmayacağım diye
Varsın sensizliğin hüznü bir şeyler götürsün benden
Ben beni değerli kılan seninle
Hayatın bir köşesinde yaşamaktan yana saf tuttum
Mutluluğum senin yanında peynir ekmek yer gibi mütavaziydi
Ama şimdi ne ekmek ne peynir ne de seni bulabiliyorum
Değişti bu zaman anlayacağın Huzur ruhumdan başını alıp Bu kenti terk etti İşsizlik bir yandan Sensizlik bir yandan
Dünyanın bir ucunda yaşayan katliam yorgunu halkların
üzüntüsü öbür yandan Kuşanmış dört bir yanımı
Gelecek olması muhtemel o güzel günleri
Tutsaklaştırıyor açıkcası
Kapımızda bizi tedirgin eden bu soğuk kış mevsiminde
Ünlemi silinmiş bir haykırış cümlesi olmak
Boğuk ve hırıltılı konuşmak tadından kendini alamıyor
Sensiz kaldığım şu zamanlarda
Bayatlamış ve çöpe atılması gereken
Rengi solmuş bütün nesneler
Senin ardından bıraktığın tatsızlığın tadı oldu damağımda
Öyle lokmasını yerken dalıp gittiğim zamanlar
İştahsızlığımın gidişine uyguladığı bir sitemdi Sana gönül koyan bir yanım olmadı benim
Çünkü sen benim unutmak istemediğimsin
Rüzgarda etekleri savrulan ve edep yerlerimin açılmaması adına
Özdüşmanı bakışlara karşı verdiğim amansız mücadele
Yokluğuna yenik düşmek üzere
Bu çıplak kalma korkusu nereye kadar
Bir serüven olmaması lazım yaşanılanlar
Bıktım anılarla avunmaktan
Mustafa öğretmenim gelecek o günlerin önüne
Geçmişini engel koyma diyor,haklı
Doğru söze ne demeli Bak yine akşam oldu
Ben sağır ve dilsiz ortalıklarda perişan ve heder olmuş vaziyette
Evimin yolunu tutarken
Sen kim bilir hangi sokağın bir köşesinde
Benim halimden habersiz ömrünü tüketiyorsundur
Varoşlardan taşraya uzanan
Kalabalıkların çığırtkan meydanlarında kurum mu bağladın bilmem ama
Benim her yanımı özlem tuttu
Ellerim en sadık hissiyle dönüşüne bir mum yaktı
Çıralık verdi zamanın soyutladığı insanlara
Sessiz ve derinden gittiğin gibi
Öylece döner gelirsin diye umut ederek
Sahi dönecek misin bir gün
Hasretinin yüreğimin kıyılarına vuran dalgalarıyla
Yığıntı olmuş bir kent edasıyla dönecek misin Yine günlerden yokluğunun telaşına düşüp
Takip edemediğim bir gün de öyle kederinle gelip geçti Neredeysen yüreğine huzur dolsun
Belki benden uzak iklimlerde sıkıntılardasın ama Allah dara düşenin yardımcısı olsun Beni de böyle yokluğunun naçar kalmış hallerinden
Güneşe hasret kalmış mahkumlar gibi
Dışarıyı görmenin nihayetine kavuştursun,amin.