Karanlıktayım…
Zeminin rengine karışmış rengim.
Beklenen bir güneş ya da bir ay,
İçindeyken sonu gözükmeyen bir fikrin.
Tek sığınağım cesaretim, küle giden ateş…
Ve senin eline tutuşturulmuş bir meşale,
Bir dua, bir umut, karanlıktan çıkarabilecek…
Kayıt Tarihi : 26.9.2016 21:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!