Bir gün öğle vakti kapı çalındı,
Çalan urbasızdı ayak yalındı.
Yorgun düşmüş adam yok dizinde fer.
Islanmış yanaklar akıyordu ter.
Titreyen sesiyle konuşup dedi,
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
