Bir drama Şiiri - Ünal Beşkese

BİR DRAMA

Bir bakarım; çok hiddetli, şimşekler var hep gözünde
Her nigâhı, can alıcı, yürek delen bir zülfikâr,
Bir bakarım; pek de masun, meltem eser gül yüzünde,
Hayat boyu, sevdalardan vurgun yemiş, pek âşikâr...

Mutluluğun adresini kaderine sora sora,,
Gerçek aşkı bulmak için, hep kendinden vere vere,
Ve her sefer, sonu hüsran olduğunu göre göre
Sevmekten vazgeçmiş artık, aşka karşı hep sitemkâr...

Bazen küser sevdalara, sevgisiz bir hayat yaşar.
Çekilip bir inzivaya, tüm dertleri bir bir aşar.
Fakat yine dayanamaz, içindeki sevgi taşar,
Sevda dolu bir şarkıda, o hem solist, hem bestekâr...

En sonunda, sevdalardan öç almaya karar vermiş,
İçindeki güzelliği, çekinmeden dışa sermiş.
Mey tadında buselerle, gönülleri hoş edermiş,
Gönül çelen avcı olmuş, âşıkların hepsi şikâr...

Al dudaklar, siyah saçlar, beyaz gerdan, daha neler...
Sinesinde gizlediği neler var, ne hazineler...
Hele çapkın bakışı var, canlar yakar, gönül çeler,
Güzelliği sergileyen şuh duruşu pek işvekâr.

Şimdi, küçük mutluluklar yaşamakta hiç durmadan,
Mutluluğun adresini, kaderine de sormadan...
Unutmuş da saf sevgiyi, gerçek aşktan dem vurmadan
Mavi boncuk dağıtıyor, çok cömertçe, çok lütufkâr...

Koklayanı zehirleyen, renk renk açmış bir çiçek mi,
Eşlerinin kanlarını emen dişi bir böcek mi,
Daldan dala uçup gezen, gönül çelen kelebek mi,
Etrafında âşıkları, kimi evli, kimi bekâr...

Yıllar önce, mutluluğu arayan bir masum kızdı,
Kader ona şatafatlı, ama hazin bir yol yazdı.
Artık ne aşk, ne mutluluk, hiç birini bulamazdı;
Çünkü şimdi, o aşkıyla canlar yakan bir günahkâr...

Ünal Beşkese