Bir Dostun Ardından Şiiri - Yüksel Çelik

Bir ömür geçti de anlayamadım,
Bitirdi ömrümü kanser içerden.
Yemek yiyemedim, su içemedim,
Tüketti ömrümü kanser içerden.

Konuşamadım, anlatamadım,
Derdimi demedim, söyleyemedim.
Çok hayal kurdum da bitiremedim,
Bitirdi ömrümü kanser içerden.

Nice aylar su içmeyi özledim,
Hastalığım dostlarımdan gizledim,
Allah’ımdan hayırlıyı diledim,
Bitirdi ömrümü kanser içerden.

Yazıma küsmedim, hiç üzülmedim.
Çalıştım ömrümün kadrin bilmedim,
Yetim idim ezelinden gülmedim,
Bitirdi ömrümü kanser içerden.

Birçok dostum vardı mezar başımda,
Garip diye yazın mezar taşımda,
Yetim kaldı çocuklarım, eşimde,
Bitirdi ömrümü kanser içerden.

Ev bark yaptım, çilesini çekerek,
Sabredip bekledim boyun bükerek,
Zayıfladım günden,güne giderek,
Tüketti ömrümü kanser içerden.