Bir Dostu Olmalı İnsanın Şiiri - Mustafa ...

Bir dostu olmalı insanın
Kış mevsiminde güneş gibi içini ısıtan
Yazın sıcağında kalpine su serpen
Sen düşünce kolundan tutup kaldıran
Bir dostu olmalı bu insanın

Sabi çoçuk gibi karşılıksız seven
Kendi ihtiyacına kardeşini seçen
Ağlarken ağlayıp gülerken gülen
Bir dostu olmalı insanın

Yakandan tutup bazen silkeleyen
Bazen çelme takıp muziplik eden
Bazende sebepsiz çıkıp geliveren
Bir dostu olmalı insanın

Bir dostu olmalı insanın
Bahar çiçekleri gibi gönlünde açan
Yediveren gül gibi mis gibi kokan
Gelincik çiçekleri gibi hayatına renk katan
Bir dostu olmalı insanın

Herkes gitse bile ver elini diyebilen
Günlük değil bir ömür sevebilen
Gözlerine bakınca herşeyi görebilen
Bir dostu olmalı insanın

Yüreği yanarken ansızın kapını çalıveren
Gözyaşın akarken usulca siliveren
Ana kucağı gibi sımsıkı sarıveren
Bir dostu olmalı insanının

Sen açken sofrana ekmek aş katan
Umutsuz anında arkanda dağ gibi duran
Kalbi iman dolu yolu Allah yolu olan
Bir dostu olmalı insanın...

Mustafa Aksu...