Bir Dostu Olmalı İnsanın Şiiri - Cevat İdin

En azından bir tek gerçek dostu olmalı insanın.
Sevgiliden, anneden, babadan, kardeşten, akrabadan öte bir dostun olmalı.
“Neyin var ki senin övünecek? ” dediklerinde “dostum” diyebilmelisin gururla.
Sahip olduklarını karşılık beklemeden dostun için verebilmeyi göze alabilmelisin.
Mutlusundur, hayat tam istediğin gibidir.
Sevdiğin vardır, sevenin vardır,
annen, baban ve tüm günlerini seninle geçirebilecek,
Seni seven bir sürü arkadaşın vardır.
Tüm bunlar yeter seni mutlu etmeye.
Şehrin bir başından öbür başına giderken
Sana selam verenler o kadar çoktur ki saymaya kalksan sayamazsın.
Ama tüm bunlardan öte bir tane özel dostu olmalı insanın.
Herkes bıraksa o bırakmamalı seni.

Senin için de onun için de hiçbir duygu,
Hiçbir çıkar dostluğunuzdan öte olmamalı.
Kader her cilveli yüzünü gösterip
Seni üzmeye çalıştığında o olmalı yanında.
Ölümler, ayrılıklar seni üzdüğünde
Onun omuzlarında ağlayabilmelisin utanmadan.
Başın derde girdiğinde sırtını ona dayayabilmelisin güvenerek.
Herkes beni çıkar uğruna satsa o satmaz diye güvenebilmelisin.
Dostun olmalı her aşk acısında sen ağlarken yanında olan.
Dostun olmalı seni ilk savunan.
Başın derde girdiğinde ilk aklına gelen o olmalı.
Tüm sevinçlerini paylaştığı kadar acılarını da paylaşabilmelisin onunla.
O senin her şeyini bilmeli, sende onun.
Aranızdaki sözleşme olmalı dostluğunuz.
Eğer varsa böyle bir dostunuz
Siz bu dünyanın en şanslı insanısınız.
İşte o an dünyanın en güzel duygusunu,
En yüce sevgisini bulmuşsunuz demektir.
Size sizin için en değerli varlık nedir diye sorsalar
Dostum diyemezsiniz belki
Ama sizin için en değerli insan odur.
Sizi bu dünyada yalnız bırakmayacak tek insan dostunuzdur.