Bir Dosta Mektuplar3 Şiiri - Özcan Nevres

Dostum,
Son mektubumda yazmıştım
Başıma neler geldiğini
Eski aşkımız Yelda’nın
Bana neler ettiğini
Dertler adamın yakasını
Sım sıkı tuttu mu bir kez
Ardı arkası kesilmez dertlerimin
On gün önce yine geldi Yelda
Kocamla kötü kapıştım
Terk ettim o namussuzu
Belki inanmayacaksın bana
Kovsan da asla ayrılmam senden
İnanmadım ama
Tez közlendi küllenen aşkım
Peki kal dedim
Ona yeni bir şans verdim
Dün seni çok seviyorum dedi
Hele bu evi bir de bana versen
Seni nasıl seveceğimi anlatamam
Dedim,
Ya beni sokağa atarsan
Boynuma sarıldı
Bu dediğini nasıl yapar seven bir insan
Aklım karıştı çıkamadım içinden
Gidip Nevres oğluna danıştım
Çok kızdı bana dedi manyak mısın sen
Yetmez mi tarlanı kaptırdığın
Bir de evsiz mi kalacaksın
Eve döndüğümde sarıldı boynuma
Dedi ne zaman evi yapacaksın üstüme
Yapamam dedim boşuna heveslenme
Dün eve döndüğümde boş buldum evi
Yelda denilen o namussuz
Yükte hafif ne bulduysa götürmüş
Sildim artık onu gönül defterimden
Yinede teselli buldum kendi kendime
Ya evimi de verseydim o haine
İnan, konu komşu nasılda gülerdi halime