Bir Dosta Mektuplar (29) Şiiri - Özcan N ...

Bir Dosta Mektuplar 29
Dost hastaneden yazıyorum bu satırları
Geçirdiğim bir prostat ameliyatı sonrası
Hicran’ım hiç ayrılmadı yanımdan
Fedakarlık abidesiydi inan bana dostum
Ameliyat öncesi bildirdim çocuklarıma
Ne gelen oldu ne de geçmiş olsun diyen
Belli ki mirasımdır sabırsızlıkla beklenen
Dün hemşire kızın mı dedi bu dolanan
Ne mutlu böyle hayırlı evladı olan
Dedim kızım değil ama kızımdan öte
Onun sevgisi yüreğimin en derininde
Buradan sağ salim çıkmayı göreyim hele
Yaşatacağım onu gönlünün istediğince
Sen ve ben ne talihsiz insanlarız
İkimiz de dünyaya geldiğimize pişmanız
Dost Hicran’ımla değişti yaşamım
Hasta yatağımda nasıl da dolanıyor etrafımda
Dikkat ettim bilezikleri eksilmişti kolunda
Belli ki gitmişti ameliyatım uğruna
Kızım oğlum ve nice dostlar düştü usuma
Hangisinde vefa var söyler misin bana
Çok yakın bildiğim bir dostum vardı
Ağabey bellemiştim onu hem de sırdaşımdı
Hastaneye yattığımda arabamı o kullanacaktı
Ne hastaneye uğradı ne de geçmiş olsun diledi
Az mı işi düşmüştü bana halletmediğim ne kaldı
İyi günlerde yapılanlar çabuk unutulur
Dost dediğin kötü gününde yanında bulunur
Uzaktasın diye sana salmadım haber
Bilseydim çevremdeki dost görünenlerin
Bu denli iki yüzlü ve vefasız olduklarını
Seni aramaz mıydım dostum aramaz mıydım
Yattığım ameliyat masasıydı kalkmamak da var
Ya masada kalsaydım Hicran’ım yalnız ne yapar
Geç de olsa öğrendim herkese güvenilmeyeceğini
Gel be dostum gel artık bu diyarda çok iş var
Çok geçmez sana da buluruz Hicran gibi bir yar
Yalnızlık çok zor bunu sen söyledin
Kaç oldu seni çağırıyorum neden gelmedin
Bak yanı başımda sana uygun bir yer var
Kaçırma bu fırsatı sat oradakileri burayı al
İyi haberler bekliyorum dostum hoşça kal