Bir Dosta Mektuplar (23) Şiiri - Özcan N ...

Bir Dosttan Mektuplar 23
Dost mektubun yeni geçti elime
Sen de pişmansın benim gibi ettiklerine
Çok hastayım pişmanlık çöktü yüreğime
Gidip af dilese miydim ben geldim diye
Korktum dayanamam bu büyük utanca diye
Demezler mi umarsız kalınca aramak niye
Umarsız kalmak ne kadar zormuş
Hastalık bedenimi nasıl da sarsmış
Halim yok şuradan şuraya gitmeye
Dün o yaşlı komşu kadın geldi yine
Dedi ne olmuş sana böyle
Hiç bakmaz mısın şu perişan haline
Dedim hangi derdime yanayım
Dert bir değil ki üstesinden geleyim
Yalnızlığıma hastalık da eklenince
Dizlerimde takat tükenince
Umarsızlık çöktü yüreğime
Ölümü kurtuluş bellercesine
Kalk dedi kalk beni kötü söyletme
Tanrı isterse can gider isyanın niye
Belli ki miskinlik çökmüş yüreğine
Kalk git dedi o çardağa benzer yere
Ben gelinceye kadar orada bekle
Hazırlarken sana can verecek yiyecekleri
Ciğerlerine biraz temiz hava girsin bari
Sigara dumanından duvarlar sararmış
Ciğerlerin ne haldedir düşün gari
Çıktım üç adımda bir dinlenerek
Soluk soluğa vardım çardağa
Mecalsiz attım kendimi tahta koltuğa
Aldırmadım üstündeki toza pisliğe
Az sonra komşum geldi elinde tepsiyle
Dedi masadaki bu pislik ne
Ellerin mi kırıldı silmedin niye
Dedim halim yok derdim çok
Ne olur birde sen azarlama
Hemen kuyudan bir kova su aldı geldi
Masayı yıkadı güzelce temizledi
Dizdi masaya tepsiyle getirdiklerini
Süt bal tereyağı ve iki de yumurta
Dedi hadi ne duruyorsun zıkkımlansana
Can istemez ama komşu çok kızmış bana
Yemesem kim bilir neler eder bana
Yedikçe canlandım belki inanmazsın ama
Dönüşümde dirildim bana inanmasan da
Komşum dedi senin derdin hastalık değil
Senin derdin yalnızlık bunu böyle bil
Ya bir yoldaş bul ya da dön git evine
Kararsızım dost boşlukta kaldım yine
Özcan Nevres