Bir Dosta Mektuplar (22) Şiiri - Özcan N ...

Bir Dosta Mektuplar 22
Dost anladım ki dargınsın bana
Çok bekledim yazmanı ama
Yazmadın belli ki yazmayacaksın da
Yazmalıyım sana başıma gelenleri
Hep sen haklı çıktın yazdıklarında
Nasıl bir belaya çattığımı sorma
Başımda kalan o yosma var ya
Ne düşkünmüş yataktaki hayata
Çaresiz gittim tanıdığım bir doktora
Yazdırdım bir mucize ilaç viyegra
Yaş geçmiş beden yıpranmış ama
Güç verdi o bildiğin olaya
Çok sürmedi düştüm elden ayaktan
Ölümle kalım arasındayım hala
Dün taburcu oldum hastaneden
Eve döndüğümde yosmam hazırlıkta
Dedi götür beni bırak bulduğun yere
Bıktım senin gibi moruğa katlanmaya
İşte yol dedim sana uğurlar ola
Kabahat bende dedi
Kul oldum senin gibi oduna
Dedim ben değildim
Balıklama atlayan yatağa
Dedi aldanmışım altındaki arabaya
Ve birde yeşillikler içindeki bu eve
Ne bilirdim senin fos olduğunu
Bunca gün yaşadık güzellikler içinde
Ayrılırken dost bile kalamıyorum seninle
Arabanla götürseydin beni ilçemize
Belli olmaz belki döner gelirdim yine
Git dedim ne olur çabuk git
Görmek istemiyorum seni bir daha
Amacın bedava tatil yapmakmış
Söylediklerinin hepsi bahane
Eğer can bir dost olsaydın benimle
Bırakıp gider miydin bu hasta halimle
Sırtlayıp valizini düştü yola
Bakıp kaldım arkasından hüsranla
Halim olsaydı arabamı kullanmaya
Geçirdiğimiz onca iyi gün hatırına
Götürürdüm onu yine bir gazinoya
Yer içerdik tanıştığımız ilk günkü gibi
Vedalaşırdık öpüşüp koklaşarak
Çiçeği burnunda iki aşık gibi
Gençlik uçtu gitti posası kaldı geride
Haklısın sen yine
Bundan böyle aşık olmak neyimize
Özcan Nevres