Bir Dosta Mektuplar 17 Şiiri - Özcan Nevres

Bir Dosta Mektuplar 17

Mektubunu okuduğumda çok şaşırdım
Ağırdı yazdıkların hiç hoşlanmadım
Dost acı söyler gerçek dostsa eğer
Yazdıkların nasıl etkiledi beni anlatamam
Nice zamandır Semra ile birlikteyim
Dost muyuz eş miyiz belli değil
Çağırdım onu aldım karşıma
Dedim bu ne iştir anlayamadım
Üç ayı geçti birlikteliğimiz
Ne nikaha razı oldun ne yatağa girdin
Amacın ne ise söyle de bileyim
Dedi bu bahçen çok güzel
Bir başlık parasına eder bedel
Yap üstüme bahçeyi kıyalım nikahı
Fırladım yerimden tuttum yakasını
Dedim tez terk et evimi
Yoksa kırarım her yerini
Kolay değil dedi benden kurtulmak
Giderim jandarmaya kaçırıldım derim
Üç aydır hapisim elim kolum bağlı
Düşün başına neler geleceğini
Bıraktım yakasını uzandım yatağa
Nasıl kurtulurum bu beladan bulamadım
Sabaha dek dolandım yuvarlandım
Sonunda verdim kararımı rahatladım
Silahımı gizlediğim yerden çıkardım
Silahı da dayadım burnun dibine
On tane on milyonluk çıkarıp attım önüne
Sen bunlara bile değmezsin ama
Yiğitlik bende kalsın var sen git yoluna
Parayı alıp koydu cebine korkuyla
Tez hazırladı pılısını pırtısını düştü yola
Hep doğruları yazdın bana anlayamadım
Geçmişi silmek mümkün olsaydı eğer
Sözünü dinler gider af dilerdim
Çiğnerdim gururumu olsa da ölümden beter
Özcan Nevres
19 Haziran 2002