Bir Dosta Mektuplar 15 Şiiri - Özcan Nevres

Bir Dosta Mektuplar 15
Bahar geliyor dostum bahar
Bu gün bahçemi gezdim
Yeni bir hevesle
Aylar olmuştu gezmeyeli
Diktiğim fidanlar var ya
Gözler kabarmış
Yakındır belenmeleri yeşile
Her yıl hazan mevsiminde
Sararmış yapraklar savrulurken
Ölümü çağrıştırır sanki
Nasıl da üzülür insan
Baharda biter hüzünler
Yeni bir doğuşun sevinci başlar
Bu gün baharla birlikte
Yeni doğmuş gibiyim
Elimle diktiğim fidanlar
Bu yıl ürün verecekler
Koca kış ihmal etmiştim onları
Yabani otlar sarmış kökleri
Hele tavı gelsin yerin
Vuracağım çapayı derin derin
Yelda’yı Ayten’i düşleyeceğim
Çapayı kafalarına vurur gibi
İkisini de otlarla gömeceğim
İhanetlerinin bedelini ödetir gibi
Dün gece yine onları gördüm düşümde
İkisi de gel diyorlardı
Kim bilir benden yine ne istiyorlardı
Unutamıyorum be dost o iki haini
Aldatılmak mı etmişti beni onların esiri
Yoksa bir türlü alışamadığım
İçime sindiremediğim yalnızlık mı
Yazsana bana dostum yazsana
Kadınsız nasıl yaşadın bunca yılı
Anlattıkların belki umarım olur
Kadınsız yaşamayı öğretir bana
Hoşça kal sevgili dost hoşça kal
Tez zamanda aydınlat bu dostunu
Özcan NEVRES
23 Mart 2002