Uzun zaman oldu. Kayıplara karıştı gün ve gece, seninle birlikte yok oldu kendimde bahar...
Uzaklardan bana bakan bir çift göz vardı. Ulaşırdın gömüldüğüm sessizliğime. Benimde hatalarım vardı. İncitmeden vururdun yüzüme, bir tek sen bilirdin bende saklı kalanları, benim de beklentilerim vardı, hayattan bulup çıkaramadığım.
Denizin dalgaları dövdükçe kayalıkları, benim canım yanardı. Hassastı yüreğim. Satırlara dökemezdim. Değişirdi ifadelerim. Her gece bir mektup yazardım sana, gitmez gelirdi geriye, oysa sen seni hiç hatırlamıyorum sanırdın.
Seni unuttuğumu düşünme, gitsen de benden önce, benim yerim senin yanın. Sen bende hep saklı kaldın. Git gide alışıyorum sensizliğe, gittikçe ağırlaşıyor kayalar. Çıkmaz sokaklarda dolaşıyorum. Bu yolun sonu yok, Dünyayla birlikte dönüyor başım.
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.
Geçti istemem gelmeni,
