Bir Dosta Cevap (v)

“zor
çok zor biliyorum
senin beynin
senin gözün
senin kulağın
senin hücrelerin
senin dna’n
senin bilmem kaçıncı şifren olupta anlamanın
ancak mümkün olduğu sorunları yaşıyor olmam

ve bazen bir böcek
bazen bir kuş
bazen bir avcı
bazen bir av
bazen de bir çocuk
buradan çoğu zaman bir çocuk olman
sevdiğim dostum
sen bir
çelişkiler yumağısın

sen bir anonim halk türküsü
sen bir otantik çalgı
sen bir sihirli flüt
sen bir hiç yazılmamış senfoni
sen bir hiç gidilmemiş kara parçası
sen bir sıradağlar silsilesi olsan

ancak bu karmaşık
ancak bu kadar sade
ancak bu kadar acımasız
ve ancak bu kadar hoşa giden olabilirsin.”

e dostum yani sen de oturtmuşsun
lafları yerli yerine ara ki bulasın
sana söyleyecek söz

bir kere şu benim organlarımı, şifrelerimi
bırak bir kenara
sonra o hayvan ve av, avcı meselesi
malumunuz zaten insan
doğaya geldiğine de gideceğine de
baktığında ya av ya avcıdır
ya da küçük bir böcek
aman kafka’nın böceği olmayalım da
gerisi önemli değil

çocukluklarıma gelince
ahmet telli
çocukluğu
öyle bir işlemiş ki
mübarek
bize söyleyecek bir şey bırakmış mı sanki
neyse
zaten kurtulamadım onun kitabından da
verdim bir arkadaşa
belki kurtulurum diye
geri geldi
buldu beni