Bir Dosta Şiiri - Emre Soydan

Çocuk
Tek başına göğüsleyemezsin bu dünyayı
Canın yanar
Taşıyamazsın
Tek başına kaçamazsın bu korkulardan
Dalar bakışların bir nareye
Ateş püskürür gözlerin
Ağlayamazsın
Tek başına geçemezsin bulutların ötesine
Hani sorarsın
Meraklısın
Aklın bir karış daha havaya zıplar
Gönlün hangi diyarlarda gezer
Bilemezsin
Tek başına dertlesemezsin be çocuk
Zaman geçer
Hayat geçer
Bir şarkının nakaratında bulamazsın çareyi
Defalarca dinlesen bile
Susup baksan bile saatlerce boş duvara
Anlayamazsın
Anlatamazsın
Tek başına geçmez bu ömür
Neleri kaybettiğini bilemem
Belki bir korkudur
Belki bir heyecan
Belki bir aşk
Belki bir insan
Belki yokluğu çevreledin kirpiklerinin arasında
Avucunda bir çaresizlik filizlenir
Giden geminin ardından
Baka kalırsın
Bak çocuk
Güzel huylu çocuk
Tek başına ulaşamazsın sevgiye
Yanında biri olacak
Ya bir yol bulacaksın kendine
Ya da uzatmayacaksin öyle bakışlarını uzaklara doğru
Ya bir insana aşk olacaksin
Ya da aşka inanacaksin
Ya dostuna sırdaş olacaksın
Ya da yalnızlığı tadacaksin ebediyen
Tek başına ölünmez çocuk
Giyersin beyazı
Girersin mezara
Arkandakiler ağlar
Duyarsin
Yüreğin acır
Üzülürsün
Sen sen ol çocuk
Tek başına kalma
Allah'a sığın
Göklere bak
Ve yaşa