Bir Dost Var mı? Şiiri - Necmi Ünsal

Ne çektiysek biz, ucub ve bu kibirden çektik.
Gül fidanını ezdik, diken tohumu ektik.
Ömürler geçti boşa, nurdan günaha sektik.
Başın belası nefsi, hep ezen bir dost var mı?

Allah bizim rabbimiz, O mutlak Settar, rezzak.
Tüm noksan sıfatlardan beridir, hem de uzak.
Şeytanın mahareti, kullara sinsi tuzak.
İblisin hilesini hep sezen bir dost var mı?

Allah bize bizden, şah damarımızdan yakın.
Artık ey kardeş! İman, cennet zineti takın.
Sök gaflet zincirini, kula kulluktan sakın.
Nefsin hor cefasından, bezen bir dost var mı?

Kavrulup durur küfür çölünde inkar kumu.
Gönül harmanı yelsiz, bu gözler de kuru mu?
Bu insan oğlunun ne ki mahşerde durumu?
Bu garipler yurdunda çok gezen bir dost var mı?

14 Mayıs 2004 Cuma, Danimarka-Køge 22.44
7+7