Bir Dost Olmalı Şiiri - Nihal Memil

Gecenin en uygunsuz saatinde..
Kapısını çalabileceğin,
Destur istemeden,içeri girebileceğin.
Kim ki bu densiz şimdi?
Sabahın gözümü çıktı?
Zaten tüm gün dırdırla geçti..
Bir rahat uyku çekemeyecek miyiz,
Diye söylenmeyecek; bir dostu olmalı insanın...

Yüreği soğumamış..
Yalanla hiç barışmamış..
Vara yoğa darılmamış..
Haramla yoğrulmamış..
Sadaka niyetine gözyaşı akıtmamış..
Savunmasız anında seni,trampa yapmamış,
Çıkarı uğruna,adam harcamamış..
Bir dostu olmalı insanın...

Seni gördüğünde kaçmayacak..
Ağzı burnu,ayrı oynamayacak..
Gözü telefonda ya da kapı zilinde olmayacak..
Bir dostu olmalı insanın..

Sana karşı ya sabır! çekmeyecek..
Bir adım karşılığı,iki adım gelebilecek..
Anlamsız sorularına bile cevap verebilecek..
Sarhoş olduğunda,saçmalıklarını dizginleyecek..
Apansızca bu dünyadan göç ettiğinde,
Anılarını emanet edebilecek.
Can dostu olmalı insanın...