Herkes hasret bir şeye, ben hasretim has dosta;
Elli yıldır ararım, bulamadım ne yazık!
Varsa öyle bir aday; canım kurban o dosta;
Dost sandığım kimseler, attı bana hep kazık.
Has’tır diye güvendim, hasım çıktı çokları;
Denemekten usandım, korkar oldum beşerden.
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
