“ O kadar beyazsın ki dostum; kir tutuyorsun “
Sözlerin kulaklarımda ki sessizliği bozarcasına haykırıyor.
Ne oldu da kir tuttuk biz dostum?
Hangi çamur üzerimize bulaştı?
Veya kim bu çamuru üzerimize sıçratmaya cüret etti?
Dün bir çocuğun masumluğuna gizlenen yüreğimiz,
Bugün hangi ellerin avuçlarında?
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman