Bir dost gibi göründün Şiiri - Seyit Uysal

Bir dost gibi göründü yüzüme yüzünde
Görünce yüzünü güller açtı yüzümde
Beni görünce açmadı güller yüzünde
Arkamdan vuran sen oldun el yerinede

Ekmeğimi yedin bal kaymak şeker gibi
Senin ne tatlı dilin vardı bülbül gibi
Sırtımı dönünce vurdun beni ok gibi
Arkamdan vuran sen oldun el yerinede

Şu gönül sarayımdaydı seninde yerin
Bırak sarayı sayvanımda olmaz yerin
Artık benden uzak uzaktır senin yerin
Arkamdan vuran sen oldun el yerinede

Seni kendim gibi bildim işte dost dedim
Kara günümde hep yanında olur dedim
Birde baktım ki ellerden önce terk etmişsin
Arkamdan vuran sen oldun el yerinede

Dost dediğimi vurmam arkadan asla asla
Arkadan vuranı unutman asla asla
Vurmaz arkadan insanı insan olanda
Arkamdan vuran sen oldun el yerinede

Dost dediğin acı olsa söyler yüzüne
Cepe aldığını söyleseydin yüzüme
Seyit seni yazdı defterin köşesine
Arkamdan vuran sen oldun el yerinede