“bir dost diyorum
ellerim uzanıyor kaleme
bir şiir doğuyor gecenin sessizliğinde”
gece hüzün sağarken yıldızlardan
suskunluğa bürünüyor rüzgar
beynimde kelimeler savaşıyor
ve sancısı vuruyor yüreğime
ayaklarımın arasında sürünüyor bir gölge
kara sürüyor hayallerime
bir dokunuyorum bin ah işitiyorum anılardan
tutuşuyor kanatları güvercinlerin
yalnızlığa sığınıyorum
yaşam bir çizgiden ibaret (ölüm yaklaşmış bile)
bir dost diyorum
gecenin sessizliğinde
yüreğimin fısıltılarını duyacak
boşlukta salınırken dolunay
uzanan elimi tutacak
kurşun kahpe/hançer küflü
söz ağır/kalp sağır
dost ihanete gebe
“bir dost diyorum
bir taş geliyor üstüme”
bir dost diyorum
gözümden düşeni/ içimden geçeni bilecek
ben olacak / bende kalacak
(yalnızlığımı paylaşacak kadar)
bir dost diyorum
önyargı denilen duvarı yıkacak
kimsesiz düşlerin içinde eşinirken
bir dost diyorum
bir şiir doğuyor
imgeleri diziyor belleğime
Kayıt Tarihi : 31.8.2008 22:29:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
