Bir Dost Bulamadım Şiiri - Ahmet Sanlav

BİR DOST BULAMADIM

Bu nasıl sevgi,bu nasıl saygı
insan yaşamında hergün bir kaygı
doğrumu yalanmı şaşar hakim savcı
kara günde bir dost bulamadım

dört duvar arkadaşım oldu
içimdeki devgi pınarı soldu
keder hüzün bin yerimden vurdu
kara günde bir dost bulamadım

yeter bana ekmek,su,çorba tası
gariplik fakirlik anlımın yazısı
düştüm zordayım elimden tutmadı başkası
kara günde bir dost bulamadım

haber geldi herşey para olmuş dediler
ümüt ve hayale tuz ektiler
acıyan yarama ilaç,merhem sürmediler
kara günde bir dost bulamadım