Kar yağıyor
sımsıcak düşlerime
ve hayat
düşlerimi
kartopu yapıp yapıp
karanlığa fırlatıyor.
Yağmur yıkıyor
içimde ki kumdan
heybetli kalelerimi.
Rüzgar
feleğin çemberinde kıstırıp
hortumunda döndürüyor
düşsel kelebeklerimi.
Yıldızlar:
kaynak makinesinden düşen
ateş bilyeleri gibi
yakıyor göz bebeklerimi.
Güneş bile:
daha yeni içtiğim
soğuk suları kurutuyor
aman dinlemeden.
Gidecek yerim kalmadı.
Bir tek dost kaldı uğramadığım.
Sanırım.
Kara toprak bekliyor beni.
07.011.07
Adnan Şahin 2Kayıt Tarihi : 7.11.2007 20:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!