2017 Bir Dost Arıyorum

Bir dost arıyorum,
can yoldaşım olacak bir dost.
Şimdiye kadar hiç tatmadığım bir duygu, bir güzellik.
Ömrümün sonbaharında tadabilmek, ne güzel olurdu.
Canı sıkıldığında beni arayabilecek,
arayabileceğim, saatsiz zamanlarda.
Yapayalnız saatlerinde gecenin,
ya da
gündüzün kalabalık yalnızlıklarında dertlendiğimde
sesini duyup şenlendirecek ruhumu,
ya da huzur verebileceğim bir dost arıyorum.
Gönül koyup alınmayacak, serzenişlerimden;
hoş göreceğim söylenmelerinden;
içimi ısıtacak bir dost,
günün her saatinin sahibi olabilecek,
paylaşabileceğim.
Bazan bir kelime etmeden gözlerinde olabileceğim,
ya da soluğunu hissedebileceğim telefonun diğer ucunda...
Satırlarda, kelimelerde ya da bir harfte bulabileceğim bir dost.
O kadar çok böyle bir dostluğa hasret olan, ama, ama olmuyor.
Olamıyor.
Ne kadar onulmaz, onarılamaz, karşılanılamaz bir beklenti, hayattan, değil mi!
Bugün geçti.
Kayıp bir gün daha...
Yarın, gelir mi belli değil.
Ama yarın olsa bile, bir kayıp gün daha eklenecek hayatımıza.
Ve,
ve sonraki, daha sonraki...
Bir harf, bir kelime, bir söz...
Bir dost.
Niye bu kadar zor ki...
2017