Bir Dost'a.. Şiiri - Özgül Özyılmaz

Öylesine tanıdık bir ızdırapki gözlerindeki
İçimi titretti.. Yüreğimi kanattı..
O anki çaresizliğin
O anki çaresizliğim..
Kahretti..!

Kim bu kadar incitti seni? !
Kim oynattı yüreğindeki temel taşını? !
Hangi söz teselli eder seni..
Hangi dokunuş çözer boğazındaki düğümü..

Keşke bir nebze çare olabilsem! !
“Yanındayım, yalnız değilsin” diyebilsem..!

Bilirim yetersiz kalır herşey, herkes..
Bilirim akmalıdır o zehir..
Düşmelidir insan, hatta sürünmeli..
Yanmalı! Kavrulup kül olmalı,
Göz göz kanamalıdır..!
Bilirim.. Sen tükenmeden geçmez bu acı..

Hazır olduğunda, hayatla barıştığında
Önce kendini, sonra seni incitenleri affettiğinde
Hafifleyecek kalbindeki ağırlık,
Kalkacak omuzlarından yük
Yeniden yıldızlara uçacaksın
Hayatla daha barışık, daha mutlu yaşayacaksın.

Tıpkı benim gibi..
Tıpkı senin gibi..