Bir dost Şiiri - Vahap Özdemir

Sana nasıl da alışmıştım
Yıl oldu konuştuğum, bir küçük resimle konuştuğum
Nedir ki bu dostluğu çevreleyip saran
Adını koyamadığım bir dostluğun sonu,
Şimdi şarkılarla konuşmaya çalıştığım duygu mu.
Utanıyorum başkasına anlatmaya, zoruma gidiyor baştan başa
Bu yolda sadece dostluktu benim sevdam
Söyler misin nedir bu dostluğu çevreleyip saran?
Başkası söylesin ne olursun..
Dostlar konuşunca neler hissedilir konuşsun
Ben hata yaptım, yaptığım hata da boğulmak istemiyorum
Kaçıncı kez oldu hatamı düzeltirken kayboluyorum
Seninle ilk defa konuştuğumuz da kalbim yerinden fırlayacak gibi oldu biliyor musun
Bilmiyorsun çünkü bu dostluğu çevreleyip saran bir şey var ama
Kurtulmak istiyor bu çocuk,
dostlukta nankörlük arama.
Dostluk doğruluk yoludur yerinden ayrılma
O güzel kalbini lütfen defalarca söylüyorum başkası ile kandırma
Özür diliyorum kötü gününde yanında olamadıysam da
Ama düşün tekrar tanı, iyilik ve sen her şeye bedelsiniz bunu unutma
Olsun güven vermiyorsam bile özür dilerim bana darılma
Yeni insanlar tanıyıp düşmanı benimle kıyaslayıp savunma
İyi ol diye elimden geleni yaptım, yapamadığım her şey için özür dilerim darılma bana.
Güzel sözlerle gitsin arkadandan selamım
Sen bana bir ders verdin dikkat edeceğim bundan sonra kırmayacak kalp kelamım
Sana her zaman gerçek oldum yalan olduysa affola
Sonunda uçurum olan bu yola seni soktuğum için bir dünya özür dilerim
Ne olur cümlelerinle yakma..
Ölümü bu gece daha fazla bekledim aslında
Dostluğun beklenmedik yerden vurması bi hayli bitirdi beni de
Belki son bir şey söylemek istedin dert etme
Ben söyledim işte senin yerine
Elveda dost senin gibisini bulamayacağım
Bulmayacağım^
Elveda dost sen gibi kimse olmayacak
Bak bu gece gittin
Gittim
Aynıyız evet
Karşılıklı bir dostluğa kurban ettim seni
Hayat ırmağına karşı beraber durmalıydık
İşte gittim dert etme sakın beni
Hiç olmayacağı kadar seviyorum seni unutma
ben edi.
Artık kaybetmek için fazla yalnızım

çünkü dost.