Bir Dost Şiiri - Ali Rafet Haznedar

Bir dost ki cemaat de, ismimizi söylermiş,
Gönül muhabbetiyle, derin hasret çekermiş,
Ufka bakan gözlerle, bizi görmek istermiş,
Bir dost ki ilk fırsat da, meşke davet edermiş.

Yüreğimiz geniştir, ferah bulur orada,
Dost hasreti çok zordur, bilirmisin sılada,
Her haliyle razıyız, dosttan gelen feryada,
Nameniz ziyadeyle, kavuşturdu murada.

Ömür denen şu kısa, devam eden yaşamda,
Bizi bir dost bilenin, yeri yürek kasrında,
Sahtekarın dolandığı, a bu uzay asrında,
Bir dost ki her şeyiyle, her ortamda arkanda.