Bir dört duvar bende Şiiri - Yakup Şimşek

Bir dört duvar bende
Bir dört duvar daha edindim
Eyledim hapishane. Kendime
Gardiyan ben mahkum ben
Voltam kisa
Bir adim la.vardim kendime
Ikinci adim yine.kendim
Bakislarim ufukda
Yine.duvar
Siirle oyalanmak istedim
Baslik yine BEN
BEN likden çıkamadım

Bu sefer ne olursa olsun
Ikinci adım la.kosacagim dedim
Demekle.kaldim
Zifiri karanlık ilerisi aydinlik
Yok takat atmaya
Üstelik üstu ise kapali
El vurmak istedim rok ses
Meger derme.çatma tahta
Firar etmem lazim bu mezardan
Basimi kaldırdım tavana degdi
Meğer mezarmis
Yatan ben kalkan ben mahkum ben
İliklerime kadar titredim
Meger ilikde yok
Et.kemikden uzak.beden
Beden beden degil
Korku panik titreme
Budami sınav
Yilan ciyan börtü böcek
Tek bir sey aklima geldi
Kurtulusum
Sevdigim
Hani.sevdiklerinizle.berabersiniz
Sözü varsi ya
Aklima.geldi.sevdigim
O zaman iki adimlik
Ama varamadigim adimlik isik
Aydinlik oldu
Meğer sevdigim oydu
O zaman anladimkin kurtuluş
Sevdiginle.olmakmis
Ey yAR kabirde bile benlesin ya
Korkum yok ölümden
Ölüm. Vuslattan ote değilmiş
Hos geldi sefa geldi
SEN olduktan sonra