Bir Dönemin Şiirleri-2 Şiiri - Ali Rodi ...

Ve gece...
Beynimi sınırlarında zorlayan
Sadece bir sesin bağışlanmasını
İsteyecek kadar
Yalnız isteklerle dolu sömürü
bir gece.
Ay ışığının düşsel umutları andıran
Parıltıları ile süslenmiş
Kendi yaşamımın aynası gibi
upuzun bir ırmakta
sürüklenen yorgun bedenimi
kimi zaman
aşinası olduğum
sıkıştırılmış umutlar coğrafyası(siverek...
kimi zaman
gençliğimi, kaybettiğim umutları
bulmak sevdası ile
sevdamı kaybettiğim (mersin...
kimi zamanlardaysa
rotasını kaybetmiş bir kaptanın
şaşkınlığı ile ugradığı
kayıp limanlar
kısacası
bir insan kendi beynini yerken
yani;
çürümüşlüğünün nedeni
kendi kemirgenliği iken
ugrayabileceği, birşeyleri eksiltebileceği
sınırlı zamanlar atlasında bir gecede
sadece
zamana benzeyen akıntıda
bilinçsizce çekilen küreklerle
ugrayabileceği
hayatın limanları gibi geliyor
ve bir an bile
akıntıya karşı
bedenim bırakmıyorsa kürekleri
bu, ölümü en çok kendi bedenime
yakıştıramamamdan olsa gerek
ve bir an düşündümde
sürüklendiğim ırmak
ya denize ulaşmıyorsa...