Bir Dolunay Gecesi

Gökte Dolunay olduğu her gece,
İsmin aklımda hece hece,
Ve esen hafif yel beni götürüyor o günlere gizlice.
Hani o kırık bağırış çağırış ve pürüzsüz mütareke.
Kalplerimizdeki karanlığı hissetmek
Ve ardından aydınlığı öylece buluvermek.
Yine olur her şey yine!
Bu bir döngü, tıpkı Ay gibi.
Ne zaman ki ışığımız söndü,
Her şey yine eskisi gibi.
Bu bir umut sanki ve bana hatırlatıyor seni.
Sonu olmayan bir bekleyişin sensiz gecelerinde
Seni yad ediyorum.
Ve yalnızca senin gelmeni umut ediyorum.