Zaman Şiiri - Deniz Sarıkaya

Bir dolu dizgin ki zaman!
kısrak gibi yelesi, kan ter
Koşar en hızlısından yararak günü
Geride toz, duman
Ve bir hasret kor geceye
Tutar ona sarılırsın
Koku ve birde aşk kalır geriye
Boynu bükük yetim bebeler gibi
Kalakalırsın uykunun en güzel yerinde
Düşler imdada yetişir
Teselli verir gögsünün sol cevahirine
Sıcacık  küçük göz bir odada
Soba başında, ellerini ovuşturmanın
Mutluluğu kaplar her yeri!
Orda başlar an!
Yeni güne, umutlar devşirirsin.
Kırık ezgiler, siler nemini göğekinden.
Tutar sıfırdan başlarsın hayata.
Yine, yeniden kavuşmanın arzusu,
Bahar muştusu salar.
Toprağa,suya,börtü böceğe...
Gittiğin yerden öperim
Doğrulur sabah
Uzatır saçlarını,
Sen kokar, taze nergis tadında
Koklar, koklar düşerim ardına.
Yolu uzun olanın,
bahtına düşen payedir bu!
Bilirim, şahidim, kabulümdür.