Bir dokunsan bana
Aklımı yitiririm enkazında
Hasretimi son buldursan bu baharda
Görünmez bir el mi durur ardında
Yaşattıkların, yaşadıklarımdan da cefa
Biter bir gün,bitmez dediğin ne varsa.
Sonumuz toprak,bu isyan ne diye?
Ayrılıkta var ölümden de öte.
Bir resmin var elimde
Yanıbaşımda duran kırık çerçeve
Ruhum var bedenimden hallice
Hapsolmuş senin kasvetinde
Bir dokunsan artık bana
Kalmaz yaşattığın hiçbir cefa.
Kavuşursa dudaklarımız,gecenin sarhoşluğunda
Yanar olur cehennem bizim soluğumuzda.
Ölüm gelsede bi’kara bulut ile
Ne farkeder,ayrılığı sevda ettiysek bize?
Kırıktır belki o çerçeve
Ama bir resmin var elimde
Solmuş olsada nafile
Anılar hâla kalbimde
Bedenim senin yokluğunda
Ruhum bi’çare yangınında
Kasvetin divane hapsolsada
Bir dokunsan artık bana
Aklımı yitireceğim enkazında
Kayıt Tarihi : 15.8.2023 11:07:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!