doğuda kentlerin birinde
bir küçük çocuk yaşarmış
her güneş vakti çıkıp
toprak damın üstüne
şems'e dualar sunarmış
çocuğun tek arzusu
güneşi avuçlamakmış
her gece mehtabın vaktinde
yüzünü aya çevirip
ondan yardım dilenmiş
bir gün ay dile gelmiş
'ona dokunmadan
külüne dokunursun ansızın,
kendi külüne,
bir yıldız gibi yanarsın'
çocuk ateşi kucaklamış
avuçlarının içinde
kendi külünden bir
gülücüğü kalmış
seyretmişler
güneşe bakmaktan korkanlar
seyretmiş çocuk
kendi aydınlığında
geceye bir güneş gibi düşüşünü
hep bir ağızdan haykırmışlar
ışığında gözleri kamaşanlar
kazandın çocuk
sen kazandın
şems'e bir tek sen tutundun
bu uçurum hayatlarımızdan
bir tek sen yaşamayı seçtin
aşk olsun seni doğuran sana
aşk olsun.
bu masalı uzatmak mümkün sonsuzca
kuzey yıldızına yoldaşlık eden bir kız
birden bire sokulabilir masalımıza.
kendi boğuk yaşantısından
bir okyanus kadar derin
ve gökyüzü kadar serin
şu masal dünyamıza iltica edebilir bir an
bize o zaman hoş geldin demek düşer
selamımızı şiirle vermek düşer
ona söyleyeceğimiz
söyleyecek şeylerinin olmasıdır her zaman
bu masal diyarında
bir sözde o olmalı
bir çocuğun yüreğine
bir cüce yahut
bir prenses olarak gelmeli
sözü bitmişse şayet
masalımızda bitmiştir
uyku zamanıdır çocukların
iyi geceler size yavrularım
iyi geceler
ayaklanmış yürekler
söylemeli şimdi
enternasyonal…
Kayıt Tarihi : 17.9.2004 22:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!