Zeynep Erdoğdu - Bir dogum hikâyesi Şiir ...

Bir gün daha dogdu. Oysa demin gece dogmadan gün sancilar icinde kivraniyordu dogumu kusursuz tamamlamak icin. Simdi gece huzurlu ve mutlu. Cünkü kusursuz geldi gün dogumu kusursuz tamamlandi. Her sey olmasi gerktigi gibi oldu. Biraz yorgun gece dogum öncesi sancilardan tekmelerden kramplardan ve dogumla gelen kanrevandan. Gün artik büyüyecek her nefes alisinda. Her nefes alisi büyümeye delâlet sayilacak. Gece sabirla bekleyecek günün büyümesini. Beklemeli sabir taslarina inat bir sûkütla. Ve gece her anini hatirlayacak günün. Daha rahmine düstügü andan baslayarak ilk kalp atisini ilk hareketlenmesini ilk tekmesini sancilarini ve elbette ki kanrevanla gelisini. İlk gecesiz nefes alisini, ilk adimini ilk sesini ilk heyecanini. Tipki kadin gibi anne gibi. Gün büyüdükce asilesecek tek kalma savaslari baslayacak icinde. Tipki ben gibi sen gibi herkez gibi. Cogu zaman icine akitacak gözyaslarini gece. Cünkü bilmektedir ki gün büyüdükce gece yaklasmaktadir kacmaya calisipta basaramadigi nihai sona. Ölümü yakindir artik gecenin, günün büyümesi hizlanmistir. Gün büyümekte gece gitgide agirlasmaktadir. Artik öyle agirlasmistir ki hareketleri, gün sikilmaktadir ondan, gitmesini kendininde artik yeni bir gün dogurmasi dört gözle beklemektedir. Tipki ben Tipki sen Tipki herkez gibi. Ama bir seyi unutmustur gün büyürken. Hatirlamak belkide isine gelmemistir. Bilmez ki gün dogumdan sonra artik o da bir gece olacak ve onu doguran gibi dogurduğu günün her anini hatirlayacak ve yeni dogan gün de onun gibi büyüyecek onun gibi asilesecek ve günde onu doguran gece gibi gitgide agirlasip nihai sona yaklasacak. Ve kacamayacak o sondan. Tipki ben tipki sen tipki herkez gibi


Tarih: 06.09.2007
Saat: 00:33:42