Ağustosun nemli sıcağında,
Gecenin dördünde,
Bildik sancılar tutu yine..
Bu erken doğum sancısıydı,alışkındık..
Düşük ihtimalide vardı,
Kimsenin umrunda olmazdı nasılsa,
Bu haltları,kırmızı şaraba vururduk,
Şarabın ahını alırdık çoğukez,,
Büyük bir keyfle...
Zaman ve mekan kavramının anlamı yoktu,
Bir şiirin doğumunu,Ağır abiler,cici ablalar
Nasılsa anlayamazdı...
Çünkü biz; uçuk ve deliydik,
Ve tarih öncesinden beridir üç beş kişiydik...
Doğum hapları zorunluydu her gece..
Hapı yutar uyurdunuz mışıl mışıl...
Ama biz üç beş kişi,
Dilimizin altında saklardık yutmazdık,
Ve bir çiçeğin dibine gömerdik,
Zorla verdiklerini...
Çiçek hiç açmazdı,
Ondan bilirdik...
Kayıt Tarihi : 3.8.2011 22:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zekai Sirkeci](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/08/03/bir-dogum-hikayesi-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!